Anish Kapoor

Η οπτική του Anish για τον μετακαπιταλισμό. – Συνεισφορά στο mέta.

Ο βιασμός περιγράφει τρομακτικά αλλά με ακρίβεια τη θλιβερή μας κατάσταση.
Ο βιασμός του φυσικού μας κόσμου και των πόρων του.
Το κέρδος με κάθε κόστος, ανθρώπινο ή περιβαλλοντικό, φαίνεται να αποτελεί το κυβερνών σύνθημα.
Ο βιασμός των λαών μας, οι οποίοι εξαναγκάστηκαν στον μόχθο εργασίας με αίσθηση ανεκπλήρωτου, έναντι μισθών που δύσκολα μπορούν να διατηρήσουν τη ζωή, με περισσότερο από τον μισό πληθυσμό σε όλο τον κόσμο να βρίσκεται σε απελπιστική φτώχεια.
Ο βιασμός του πολιτισμού μας, καθώς υποδουλώνεται όλο και περισσότερο στην καπιταλιστική επιθυμία για εμπορευματοποίηση.
Βιασμός της ψυχικής μας ζωής, καθώς δελεαστήκαμε από τη βάρβαρη φαντασίωση του εθνικισμού.
Είμαστε φαίνεται στην άκρη ενός γκρεμού, χωρίς κατεύθυνση, και απέλπιδα προσδοκώντας την ανανέωση. Η προοδευτική πολιτική δεν έχει ακόμη διατυπώσει ένα δρόμο προς τα εμπρός, ενώ οι διχαστικές πολιτικές πραγματικότητες σε όλο τον κόσμο κυριαρχούν δυσοίωνα, την ώρα που εμείς οι καλλιτέχνες, οι ποιητές και οι πολιτικοί στοχαστές φαίνεται να μην έχουμε επαφή με τη διάθεση του λαού.
Το mέta προτείνει ένα συνασπισμό ποιητικών, πολιτικών, και ανθρωπολογικών στοχαστών που φέρνουν σε επαφή καλλιτέχνες, πολιτικούς, ψυχαναλυτές και φιλοσόφους για να αντιμετωπίσουν τη βία που φαίνεται να σκιάζει κάθε ανθρώπινη αλληλεπίδραση.
Ίσως είναι σε αυτόν τον μεταιχμιακό χώρο μεταξύ της πολιτικής, της ποίησης, και του υπερβατικού που μπορεί να αποκαλυφθεί μια νέα ψυχική επικράτεια, η οποία θα μπορούσε να μας οδηγήσει έξω από τη στάση μας, σε ένα διαφορετικό πνεύμα, ώστε να απευθυνθούμε με συμπόνια στις φιλοδοξίες και στις ελπίδες όλων μας.
Αυτό είναι το επείγον έργο που μας περιμένει.

Ο Anish Kapoor (Βρετανός/Ινδός, γεννημένος το 1954) θεωρείται ένας από τους πλέον σημαντικούς Βρετανο-Ινδούς γλύπτες της γενιάς του. Κέρδισε για πρώτη φορά κριτική αναγνώριση για το έργο του τη δεκαετία του 1980. Ο Kapoor είναι γνωστός για τα έντονα, σχεδόν πνευματικά, υπαίθρια και εσωτερικά έργα του, στα οποία συνδυάζει μια μοντερνιστική αίσθηση καθαρής υλικότητας με μια γοητεία για τη χειραγώγηση της μορφής και την αντίληψη του χώρου. Ο Kapoor, ο οποίος γεννήθηκε στη Βομβάη και μετακόμισε στο Λονδίνο τη δεκαετία του 1970 για να σπουδάσει τέχνη, εργάστηκε για πρώτη φορά σε αφηρημένα και οργανικά γλυπτά χρησιμοποιώντας θεμελιώδη φυσικά υλικά όπως γρανίτη, ασβεστόλιθο, μάρμαρο, χρωστική ουσία και γύψο. Τα γλυπτά του επεκτείνουν τις τυπικές μινιμαλιστικές αρχές προσελκύοντας την προσοχή του θεατή με πλούσια χρώματα, αισθησιακά εκλεπτυσμένες επιφάνειες και οπτικά εφέ βάθους και διάστασης. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο Kapoor έχει εξερευνήσει την έννοια του κενού δημιουργώντας έργα που φαίνεται να υποχωρούν στην απόσταση, να εξαφανίζονται σε τοίχους ή δάπεδα ή να αποσταθεροποιούν με άλλο τρόπο υποθέσεις σχετικά με τον φυσικό κόσμο. Μέσω του μετασχηματισμού των ιδιοτήτων των αντικειμένων και των υλικών, το πρόσφατο έργο του Kapoor θολώνει όλο και περισσότερο τα όρια μεταξύ αρχιτεκτονικής, σχεδιασμού και τέχνης. Συγκέντρωσε την έντονη προσοχή των κριτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες για το Cloud Gate, ένα μόνιμο γλυπτό 110 τόνων από στιλπνό ανοξείδωτο ατσάλι που δημιουργήθηκε για το Millennium Park του Chicago το 2006, και για το Sky Mirror, έναν κοίλο καθρέφτη διαμέτρου δέκα μέτρων που παρουσιάστηκε την ίδια χρονιά στο Rockefeller Center στη Νέα Υόρκη. Ο Kapoor έχει επιτύχει διεθνή αναγνώριση, με ατομικές εκθέσεις σε όλο τον κόσμο, όπως η Γκαλερί Tate και Hayward στο Λονδίνο, το Kunsthalle Basel, το Haus der Kunst στο Μόναχο και το Institute of Contemporary Art στη Βοστώνη. Το 2015, μια μεγάλη έκθεση του έργου του παρουσιάστηκε στους κήπους του Παλατιού των Βερσαλλιών. Εκπροσώπησε τη Βρετανία στη Μπιενάλε της Βενετίας το 1990 και έλαβε το Βραβείο Turner το επόμενο έτος. Το έργο του Kapoor εκτίθεται σε συλλογές σε όλο τον κόσμο, κυρίως στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, στην Tate Modern στο Λονδίνο, στο Prada Art Foundation στο Μιλάνο και στο Μουσείο Guggenheim στο Μπιλμπάο. Εκπροσωπείται από διάφορες γκαλερί, όπως η Leslie Sacks Contemporary στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια και η Γκαλερί Grosvenor στο Λονδίνο.