Οι πρόσφατες συνθέσεις του Joha βασίζονται σε έναν σκελετό οριζόντιων και κάθετων γραμμών, οι οποίες οργανικά λυγίζουν σε παραλλαγές, διασταυρώνονται από ακριβείς λεπτομέρειες που εμφανίζονται στη σκηνή και ζωντανεύουν από τα πολύχρωμα υλικά που χρησιμοποιεί, τα οποία είναι παλιό ύφασμα, χαρτί και χαρτόνι. Το βάθος και η γοητεία του έργου του πηγάζουν από την επίσημη και καθαρή σύνθεση αφενός, παράλληλα με την παιχνιδιάρικη, οργανική και προσεκτικά τοποθετημένη πολύχρωμη και ελαφριά αλληλεπίδραση του υλικού και, αφετέρου, τη σοβαρή, ασφυκτική και καταστροφική πραγματικότητα πίσω από τις συνθέσεις του.
Αντιπροσωπεύοντας τη χαοτική και οργανική αρχιτεκτονική στη Γάζα, κατεστραμμένη, ξαναχτισμένη, κατεστραμμένη, ξαναχτισμένη μόνο με ύφασμα και οτιδήποτε άλλο υπάρχει ως δομικό υλικό, ο Mohammed Joha αφηγείται την ατελείωτη ιστορία της ζωής σε θεσμοθετημένο περιορισμό για γενιές, υπό την διαρκώς υποκείμενη απειλή της επανακαταστροφής, ενώ η υπερπυκνωμένη περιοχή αυξάνεται σταθερά σε όρους ανθρώπων που ζουν σε αυτήν.
Η αρχιτεκτονική αναπαράσταση στο έργο του Mohammed Joha υπονοεί με διακριτικά άμεσο τρόπο την κοινωνία που στεγάζει, παγιδευμένη για πάντα ανάμεσα στην σαφώς προσωρινή φύση των σπιτιών τους, ενώ σε όλη τη νεότερη ιστορία γίνεται η μόνη οπτική γωνία που υπάρχει από τότε και για γενιές.
Works
Artists
