Hani Zurob
Η Αναμονή ως Γλώσσα, η Εξορία ως Αντίσταση
Ο Χάνι Ζουρόμπ [γεν. 1976 στο προσφυγικό στρατόπεδο Ράφα, Λωρίδα της Γάζας – Παλαιστίνη] είναι σύγχρονος καλλιτέχνης που ζει και εργάζεται στο Παρίσι της Γαλλίας από το 2006. Ο καλλιτέχνης απέκτησε πτυχίο στις Καλές Τέχνες από το Πανεπιστήμιο Αλ-Νάτζα στη Ναμπλούς. Στα έργα του, ο Ζουρόμπ ασχολείται με παγκόσμιες έννοιες όπως η ταυτότητα, ο τόπος και η μνήμη, με όλες τις πολύπλοκες αποχρώσεις που σχετίζονται με καταστάσεις αναμονής, καθυστερήσεων, αναβολών, εξορίας, κίνησης και εκτόπισης, απουσίας και αντίστασης.
Γεννημένος το 1976 στο προσφυγικό στρατόπεδο της Ράφας στη Λωρίδα της Γάζας, ο Χάνι Ζουρόμπ είναι σήμερα ένας από τους πιο σημαντικούς παλαιστίνιους καλλιτέχνες στη διεθνή σκηνή. Η προσωπική του ζωή—σημαδεμένη από πόλεμο, φυλάκιση και αναγκαστική απομάκρυνση από τη γη του—είναι βαθιά διαπλεκόμενη με την καλλιτεχνική του έρευνα. Για σχεδόν είκοσι χρόνια, ζει και εργάζεται στο Παρίσι, σε μια εξορία που δεν είναι διαφυγή αλλά αναστολή: ένας χώρος αναμονής, ακρόασης και αντίστασης.
Τα έργα του Ζουρόμπ δεν περιορίζονται αποκλειστικά στη γλώσσα της ζωγραφικής. Οι καμβάδες του είναι τόποι διαποτισμένοι με πυκνά, συμβολικά υλικά—πίσσα, άμμος, γυαλί—που επιφέρουν την πυρπόληση της γης, απρόσβατα σύνορα και συνεχώς επαναπροσδιοριζόμενες ταυτότητες. Η πίσσα, ειδικότερα, είναι ένα κεντρικό στοιχείο σε πολλές από τις σειρές του, γίνοντας μια οπτική μεταφορά για την καταπίεση, την ακινησία, αλλά και για τον μετασχηματισμό και τη ριζικότητα. Αυτή δεν είναι απλώς μια αισθητική επιλογή: είναι μια πολιτική θέση. Ο καλλιτέχνης έχει επιλέξει να αρνηθεί υλικά που παράγονται στο Ισραήλ, τηρώντας μια μορφή πολιτισμικού μποϊκοτάζ και διεκδικώντας μια ηθική συνέπεια που εκτείνεται ακόμη και στις χρωστικές και τις επιφάνειές του.
Τα έργα του δεν αφηγούνται απευθείας συγκρούσεις, αλλά τις κατοικούν. Πραγματεύονται παγκόσμια θέματα—την αναμονή, τον διαχωρισμό, τη μνήμη—μέσα από αιωρούμενες φιγούρες, σώματα σε ισορροπία και στρωματοποιημένα εσωτερικά τοπία. Στο έργο του, η βιογραφία γίνεται γεωγραφία, η ζωγραφική γίνεται μαρτυρία.
Για τον Ζουρόμπ, η τέχνη είναι μια πολιτική πράξη ακριβώς επειδή παραμένει βαθιά ανθρώπινη. Δεν επιζητά σλόγκαν ή άμεσες καταγγελίες, αλλά δημιουργεί αντίθετα εικόνες ικανές να εισάγουν τον θεατή σε μια βιωμένη κατάσταση—μερικές φορές θλιβερή, πάντα αυθεντική. Σε έναν κόσμο όπου η Παλαιστίνη κινδυνεύει να αναχθεί σε μια εικόνα των μέσων ή σε ένα αφηρημένο σύμβολο, η ζωγραφική του αποκαθιστά σάρκα, φωνή και χρόνο στην εμπειρία.
«Δεν υπάρχουν όρια ανάμεσα σε πολιτικά ζητήματα και προσωπικές ιστορίες στο έργο μου», έχει δηλώσει. Και πράγματι, στα έργα του, δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στην αφήγηση και τη χειρονομία, ανάμεσα στο χρώμα και τη μνήμη, ανάμεσα στο επείγον του παρόντος και τη μελαγχολία του χαμένου.
@ Elettra Stamboulis
See more https://www.hanizurob.com/
Works
Artists
