Duaa Qishta
Η Τέχνη ως Μαρτυρία και Ακτιβισμός
Παλαιστινιακής καταγωγής από τη Γάζα, γεννήθηκε το 1991 στη Σαουδική Αραβία. Ζει και εργάζεται στη Γαλλία. Αυτοδίδακτη εικαστικός, τα έργα της έχουν έντονη ανθρώπινη διάσταση και εξερευνούν συγκρούσεις, πολέμους, πολιορκίες και τις διάφορες κρίσεις που προκύπτουν από αυτές. Τα έργα της μεταφέρουν επίσης ένα σατιρικό μήνυμα για την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα. Τα θέματα που πραγματεύεται συνδέονται στενά με την παλαιστινιακή ταυτότητα. Εργάζεται σε ένα ευρύ φάσμα μέσων: ζωγραφική, σχέδιο, γλυπτική, εγκαταστάσεις, φωτογραφία και βίντεο. Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες ομαδικές εκθέσεις και, το 2019, πραγματοποίησε την πρώτη της ατομική έκθεση, με τίτλο Al-Awda Ice Cream, με την υποστήριξη του Ιδρύματος A.M. Qattan στην Παλαιστίνη.
Το 2019/2020, ήταν καλλιτέχνιδα-μόνιμη στο Cité Internationale des Arts στο Παρίσι. Πρόσφατα, απέκτησε μονοετή μόνιμη άδεια παραμονής από το Collège de France στις πόλεις Cherbourg, Grenoble και Valence, στη Γαλλία. Η Duaa Qishta, γεννημένη το 1991 στη Σαουδική Αραβία και μεγαλωμένη στη Λωρίδα της Γάζας, είναι μια αυτοδίδακτη εικαστικός που ζει και εργάζεται πλέον στη Γαλλία. Η τέχνη της πηγάζει από την άμεση εμπειρία συγκρούσεων, πολέμου και εξορίας και εκδηλώνεται ως μια πράξη ριζοσπαστικής μαρτυρίας και πολιτικής καταγγελίας. Πράγματι, η κρίση είναι το έναυσμα για την καλλιτεχνική της γλώσσα: κάθε έργο διαμορφώνεται από μια πραγματική πληγή, από μια προσωπική εμπειρία συνυφασμένη με τη συλλογική ιστορία της Παλαιστίνης. Ο πόνος δεν είναι ποτέ μόνο προσωπικός, αλλά ανοίγεται σε μια ευρύτερη διάσταση, μεταμορφώνοντας τον τρόμο σε εικόνα, χειρονομία και κριτική σκέψη. Το ανθρώπινο τραύμα επεξεργάζεται ως εκφραστικό υλικό σε μια οπτική εξερεύνηση που έχει τη δύναμη να μετατρέψει τον τρόμο σε ενεργή μνήμη.
Η γλώσσα της είναι πολυεπίπεδη και βαθιά, αρθρωμένη μέσω πολλαπλών εκφραστικών μέσων: από τη ζωγραφική μέχρι το σχέδιο, από τη γλυπτική μέχρι την εγκατάσταση, και συμπεριλαμβανομένης της φωτογραφίας και του βίντεο. Κάθε υποστήριξη γίνεται ένα πεδίο πειραματισμού. Τα έργα της ταλαντεύονται μεταξύ του αφηρημένου και του μεταφορικού, μερικές φορές καταλήγοντας σε πολιτική σάτιρα – ειρωνική και προκλητική – που στοχεύει να εκθέσει τη δυναμική της εξουσίας, αφηγούμενη την πολυπλοκότητα της παλαιστινιακής κατάστασης με μια καθαρή αλλά ποτέ κυνική προοπτική. Τα έργα της αντανακλούν τη συνεχή ένταση μεταξύ του ατόμου και του συλλογικού, μεταξύ της προσωπικής διάστασης του τραύματος και του ευρύτερου πλαισίου της εθνικής ταυτότητας. Η αναμονή, η απώλεια, η εξορία και η ελπίδα είναι επαναλαμβανόμενα θέματα, που αφηγούνται με μια ευαισθησία ικανή να συγκινήσει τη συνείδηση του θεατή. Θέματα όπως η αναμονή, η απώλεια, η εξορία και η ελπίδα επανεμφανίζονται συνεχώς, μεταφέρονται με μια ευαισθησία που αγγίζει όσους παρατηρούν και ανοίγονται στην κοινοποίηση.
Η παλαιστινιακή ταυτότητα δεν ανακαλείται μόνο. Βιώνεται, ενσαρκώνεται και αμφισβητείται μέσα από κάθε δημιουργική χειρονομία.Για την Duaa Qishta, η τέχνη είναι μια πολιτική και αστική πράξη. Όπως η ίδια δηλώνει: «Η τέχνη είναι ο τρόπος μου να μεταμορφώνω τον πόνο σε δύναμη, τη μνήμη σε αντίσταση». Μέσα από τα έργα της, δίνει φωνή στο αόρατο, δημιουργώντας έναν χώρο ακρόασης και αναγνώρισης όπου το σιωπηλό ανθρώπινο τραύμα γίνεται μανιφέστο. Οι διεθνείς καλλιτεχνικές της κατοικίες, από το Παρίσι μέχρι το Collège de France, της επέτρεψαν να ενισχύσει αυτή τη φωνή, μεταφέροντάς την πέρα από τα γεωγραφικά και πολιτιστικά σύνορα χωρίς να χάσει το βάθος και την αλήθεια της μαρτυρίας της.
Works
Artists
