Τι μας αρέσει
Τι απαιτεί η ειρήνη σήμερα | Γιάνης Βαρουφάκης
Το ζητούμενο σήμερα είναι ένα: Να σταματήσει ο πόλεμος και να αποσυρθούν τα Ρωσικά στρατεύματα από την Ουκρανία. Κι ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό είναι Ουάσιγκτον και Μόσχα να συμφωνήσουν στην επιστροφή των ρωσικών στρατευμάτων στη βάση τους με αντάλλαγμα την ουδετερότητα της Ουκρανίας.
Στους πολεμοκάπηλους, τύπου Κυριάκου Μητσοτάκη, που ζητούν αμερικανική στρατιωτική παρέμβαση υπέρ των Ουκρανών, το μήνυμα της συγκυρίας είναι καθαρό: Οι ΗΠΑ δεν θα κουνήσουν ούτε το μικρό τους δακτυλάκι! Όσο και να το ζητούν οι ΝΑΤΟϊκότεροι του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ δεν θα στείλουν ποτέ στρατό – ιδίως τώρα που, κυριολεκτικά, απέδρασαν κακήν κακώς από το Αφγανιστάν. Άρα, η όλη φιλολογία για το εάν οι Ουκρανοί έχουν ή όχι δικαίωμα να αιτηθούν την είσοδό τους στο ΝΑΤΟ είναι εκτός θέματος και βοηθά μόνο τον Βλάντιμιρ Πούτιν.
Όσο για τις κυρώσεις, μόνο αφελείς πιστεύουν ότι ο Πούτιν θα πτοηθεί. Όλη μέρα χτες η κα φον ντερ Λάγιεν απειλούσε τον Πούτιν με κυρώσεις που δήθεν θα τον «τσάκιζαν» αλλά το βράδυ, αντί για τη μία κύρωση που θα τον πλήγωνε – την αποκοπή της Ρωσίας από το SWIFT – το Συμβούλιο της Ευρώπης ανακοίνωσε κυρώσεις-φάρσα που μοιάζουν με μπιζέλια που πετά κάποιος σε επελαύνοντα ελέφαντα.
Βέβαια, ακόμα και το SWIFT να «έκοβαν» για τη Ρωσία, τα στρατεύματα του Πούτιν θα συνέχιζαν απτόητα. Η μόνη περίπτωση ο Πούτιν να αποδεχόταν την κατάπαυση του πυρός και την απόσυρση των Ρωσικών στρατευμάτων, θα ήταν η Δύση, δηλαδή οι ΗΠΑ, να του εγγυηθούν την ουδετερότητα της Ουκρανίας – όπως επί Ψυχρού Πολέμου έκαναν με την Φινλανδία.
Αυτή θα ήταν μια λύση στην οποία μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι – τουλάχιστον όσοι βάζουμε το συμφέρον των πολιτών της Ουκρανίας πάνω από το συμφέρον του ΝΑΤΟ και των ολιγαρχών (Δύσης και Ανατολής) που κερδίζουν από τον πόλεμο.
Μια τέτοια λύση δεν θα ήταν πρόσφορη μόνο για τους Ουκρανούς. Δεν δικαιούμαστε να ξεχνάμε ότι την ώρα που άνθρωποι σκοτώνονται στην Ουκρανία και οι φτωχότεροι πολίτες της Ευρώπης δεινοπαθούν να τα βγάλουν πέρα με την ακρίβεια που τους πλήττει, οι έμποροι όπλων, τα καρτέλ της ενέργειας, οι τραπεζίτες και, βέβαια, το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα Αμερικής και Ρωσίας κάνουν χρυσές δουλειές. Να γιατί το ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ και το ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ & ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ είναι ένα και το αυτό.
Ο εξευτελισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποδεικνύει, άλλη μια φορά, την δειλία και υποκρισία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχοντας επιλέξει να μετατραπεί σε ουρά του ΝΑΤΟ, απέτυχε να εκπληρώσει την γενέθλια υπόσχεσή της στους λαούς της Ευρώπης: τον Μη Πόλεμο στην Ήπειρό μας.
Πριν αρκετά χρόνια, κορυφαίος αξιωματούχος της κυβέρνησης Bush του νεότερου μου είχε εξηγήσει το λόγο που, μετά το 1991, η Ουάσιγκτον επέμεινε στην ενίσχυση του ΝΑΤΟ παρά το γεγονός ότι ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε: «Στόχος μας ήταν», μου είπε «να κρατήσουμε τη Ρωσία εκτός, την Γερμανία κάτω και τις ΗΠΑ από πάνω!» [Στα αγγλικά η έκφρασή του ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακά χυδαία: The purpose of maintaining NATO was to keep Russia out, Germany down and the US on top.]
Σήμερα, αποδεικνύεται πως ο στόχος των ΗΠΑ εξετελέσθη: Η ΕΕ είναι όχι μόνο γεωπολιτικά ανύπαρκτη αλλά λειτουργεί ως «λαγός» των ΗΠΑ κόντρα στα συμφέροντα της ίδιας της Ευρώπης. Για χρόνια τώρα, ως ουρά του ΝΑΤΟ, οι ηγέτες της ΕΕ εξωθούσαν την Ουκρανική ηγεσία σε συγκρουσιακή στάση με τη Μόσχα υποσχόμενοι υποστήριξη που δεν ήταν διατεθειμένοι να της προσφέρουν.
Όσον αφορά συγκεκριμένα την Ελλάδα και της ασφάλειά μας, το μάθημα που πρέπει να μάθουμε είναι απλό: Όπως έκαναν και με τους Ουκρανούς, ΝΑΤΟ και ΕΕ χαϊδεύουν τα αυτιά των κυβερνώντων μας με όμορφα λόγια και πλουσιοπάροχες υποσχέσεις στήριξης, αρωγής κλπ. Επί της ουσίας όμως ΕΕ και ΝΑΤΟ λένε στην Αθήνα τα εξής: «Είμαστε μαζί σας απέναντι στην Τουρκία του Ερντογάν, σας πουλάμε και όπλα (με το αζημίωτο για εμάς βέβαια). Αλλά αν, ο μη γένοιτο, εκείνος πάρει το όπλο του, μην περιμένετε κάτι περισσότερο από το να φωτίσουμε ένα κτήριο στις Βρυξέλλες με το γαλανόλευκο της σημαίας σας!»
Συμπερασματικά
Ο Τζούλιαν Ασάνζ κάποτε είπε ότι οι λαοί δεν θέλουν ποτέ τον πόλεμο. Για να τον αποδεχθούν, οι κυβερνώντες πρέπει πρώτα να δηλητηριάσουν τον νου και τις ψυχές τους με πολλά, πολλά ψέματα. Γιατί; Επειδή, από τη μία, «είναι πολλά τα λεφτά» ενώ, από την άλλη, ένας πόλεμος δίνει πολλά άλλοθι στην εξουσία. Το βλέπουμε παντού. Εδώ, στην Ελλάδα, σήμερα, όσο περισσότερο αυξάνονται οι λογαριασμοί της ΔΕΗ τόσο αυξάνονται και τα υπερκέρδη του καρτέλ που έχει πάρει στα χέρια του τα κομμάτια της πρώην δημόσιας ΔΕΗ. Το ίδιο και με τα σουπερμάρκετ που θησαυρίζουν εν μέσω ακρίβειας. Την ίδια ώρα, ο πόλεμος δίνει την ευκαιρία στην «Μητσοτάκης ΑΕ» να εκμεταλλευτεί την διεθνή αναστάτωση ώστε να μην ενισχύσει τους πληττόμενους από την ακρίβεια μικρομεσαίους δίνοντας το πράσινο φως στα καρτέλ να κάνουν χρυσές δουλειές.
